เรื่องสั้น เรื่อง ชีวิตเด็กหอ นางสาวสุกัญญา ปานกลีบ 541122716 โปรแกรมวิชาภาษาไทย คณะครุศาส

[apairach]

เรื่องสั้น  เรื่อง ชีวิตเด็กหอ
ตัวละคร  :
๑.   มาย
๒.   ไก่
๓.   พ่อ
๔.   แม่
๕.   ท่านอาจารย์
ฉาก: หอพัก สถานบันเทิง
ลักษณะตัวละคร  :
   มาย : ลักษณะนิสัยของมาย มายเป็นคนร่าเริง พูดเก่ง ยิ้มเก่ง ขยัน ตั้งใจเรียน เรียนเก่ง
   ไก่ :  ลักษณะนิสัยเป็นคนไม่ค่อยพูด ยิ้มเก่ง ขยัน เรียนเก่ง   
เนื้อเรื่อง
มีเด็กสาวสองคนมาใช้ชีวิตอยู่ในรั้วมหาวิทยาลัยหลังจบมัธยมศึกษาตอนปลาย คนหนึ่งชื่อว่า มาย อีกคนหนึ่งชื่อว่าไก่ เด็กทั้งสองคนนี้เป็นเพื่อนรักกันมาก เพราะเป็นเพื่อนรักกันตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น แล้วทั้งคู่ไม่เคยมีปัญหาทะเลาะกันใครเลย ในการใช้ชีวิตในตอนอยู่ที่โรงเรียนในตอนมัธยมตอนปลาย นั้นเด็กทั้งสองคนนี้เป็นเด็กรักเรียนไปเรียนแต่เช้า ช่วยงานอาจารย์ทุกอย่างจนเป็นที่รักสำหรับอาจารย์หลายๆท่านที่โรงเรียน ช่วงเดือนมิถุนายน ปีที่ผ่านมา เด็กทั้งสองคนได้เดินเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย ซึ่งเป็นความฝันของเด็กทั้งสองคนมากเพราะเด็กทั้งสองได้สัญญากับแม่ว่า จะตั้งใจเรียน จะเป็นเด็กดี จะได้มีงานทำดีดีเลี้ยงพ่อแม่ได้ในอนาคตเด็กทั้งสองคนนี้จงต้องมาพักที่หอพักแห่งหนึ่ง ซึ่งมหาวิทยาลัยอยู่ไกลกับบ้านมากหลายสิบกิโล ระยะเวลาผ่านไปพวกเขาทั้งสองคนอยู่ ปีสามเด็กทั้งสองคนต่างมีเพื่อนสนิทกันมากขึ้นมีทั้งเพื่อนที่ดีแล้วเพื่อนที่ไม่ดี และมีช่วงหนึ่งที่ ไก่ ติดเพื่อนใหม่มาก จนบ้างทีไม่กลับมานอนที่หอพักแล้วมายจะเป็นคนตื่นไก่เสมอว่าเราอย่าลืมคำที่สัญญากับแม่ไว้นะ เพราะมายรู้มาว่าไก่มีเพื่อนและมีแฟนและไก่เป็นคนที่ติดแฟนมากในบ้างครั้งบ้างคืนไก่ก็ไม่กลับมาพักที่หอพัก เพราะไก่เป็นคนชอบเที่ยวกลางคืนหลังจากที่คบกับเพื่อนพวกนี้เป็นมีแฟน มายรู้สึกแปลกมากว่าทำไมไก่ทำตัวอย่างนี้เข้าจงพูดกับไก่บ่อยๆเพื่อเตือนสติไก่ว่าเรามาเรียนหนังสือมาหาความรู้เพื่อที่จะไปพัฒนาบ้านเกิดและเพื่อจะได้มีงานดีดีทำเพื่อเลี้ยงพ่อกับแม่แต่ในบ้างครั้งไก่ได้แสดงกิริยาบ้างอย่างกับมายซึ่งมายรู้สึกว่าไก่คงไม่พอใจมากนักที่มายพูดอย่างนั้นออกไป แต่เพราะมายไม่อยากให้ไก่ทำตัวแบบนี้เพราะมายกับไก่เป็นเพื่อนรักกันมากแต่ ไก่ไม่เคยแสดงกิริยาเช่นกันกับมายเล่นแต่ทำไมพอไก่มีเพื่อนใหม่ มีแฟน แล้วไก่ทำตัวอย่างนี้มายไม่เข้าใจ มายจึงบอกวันไก่อีกครั้งว่า
มาย: ไก่เราเป็นเพื่อนรักกันนะ ไก่ไม่ค่อยพูดอย่างนี้กับมาย แต่ทำไมวันนี้วันที่ไก่มีเพื่อนใหม่ มีแฟนแล้วไก่พูดกับมาอย่างนี้ เราเป็นเพื่อนกันนะ มายอยากให้ไก่นึกถึงคำที่เราสองคนสัญญากับแม่ไง เราจะตั้งใจเรียนไง
ไก่: มายชีวิตของวัยรุ่นมันก็ต้องมีบ้างอะนะ เรื่องอย่างนี้
มาย: แต่มายว่ามันบ่อยไปไหมล่ะ
ไก่: ไม่หรอก ชิว ชิว
พอมายได้ฟังคำนี้จากเพื่อนรักก็พูดไม่ออกเพราะที่มายพูดอย่างนี้กับไก่ไม่ใช่เป็นครั้งแรก และนี้เป็นครั้งที่เท่าไรแล้วก็ไม่รู้แต่ไก่ก็พูดอย่างนี้ทุกทีไป จนวันหนึ่งมายรู้สึกว่าไก่จะกลับมาหอพักไว้และก็นอนที่หอพักมากขึ้น มายจึงลองถามไก่ไปว่า
มาย: วันนี้ไม่ไปไหนหรอไก่ ในขณะนั้นเองมายก็เห็นคลาบน้ำตาบนแก้มของมาย มายจึงถามไปว่าไก่ ไก่เป็นอะไรไป ทำไมร้องไห้อย่างนี้ล่ะ แฟนเธอไปไหน
ไก่: (ร้องไห้) ร้องไห้อย่างเดียว เขาทิ้งไก่ไปแล้วทั้งๆที่ไก่รักเขามาก มาย ไก่จะทำอย่างไงดีล่ะ ไก่ไม่อยากเลิกกับเขา (ร้องไห้)
ขณะนั้นเองมายจึงพูดปลอบใจไก่ ไปว่า
มาย: มายไม่เป็นไรนะ ?ในตอนแรกเราไม่มีเขาเรายังอยู่ได้เลยไก่? อย่าร้องไห้เลยนะ ไม่เป็นไรวันนี้ไก่ไม่มีเขาแต่ไก่ยังมีมายเป็นเพื่อนไก่อยู่นะ มีพ่อ แม่ ของไก่ไง
ไก่: พอไก่ได้ยินเช่นนั้นไก่ก็เริ่มคิด แล้วขอบใจมายที่มายคอยบอกคอยเตือน แต่ไก่ขอโทษมายด้วยนะที่ไก่พูดไม่ดีกับมาย ในตอนนั้นไก่คิดว่าไก่มีเพื่อนใหม่ มีแฟนแล้วอะไรจะดีขึ้นแต่ที่ไหนได้ล่ะ (เศร้า)
มาย: มายได้แต่บอกว่าไม่เป็นไร ก็เราเพื่อนรักกันนิ ในวันไก่ไม่มีใคร ไก่ยังมีมายเป็นเพื่อนของไก่ตลอดไปนะ
ระยะเวลาผ่านไปนานจนมายล่ะไก่ขึ้นปีสี่ซื้อเรียนเป็นปีสุดท้าย มายและไก่ดีใจมากแล้วอีกไม่กี่สัปดาห์ก็จะเรียนจบ ซึ้งทั้งสองคนตั้งใจเรียน ช่วยกันประครองทำให้ชีวิตดี แล้วพวกเขาทั้งสองคนเรียนได้เกียรตินิยมกันด้วย  ซึ้งพ่อและแม่ของทั้งสองคนดีใจมาก ดีใจมากยิ่งกว่าลูกสาวเสียอีก เพราะไม่มีความสำเร็จใดที่ทำให้พ่อและแม่มีความสุขได้เท่ากับลูกมีความสุข
สิ่งที่ต้องการสื่อ :
ต้องการสื่อให้รู้เกี่ยวกับความรักความปองดองกัน เมื่อใครทำผิดเราควรตักเตือนเขา มิใช่ซ้ำเติมแล้วอีกเรื่องคือเรื่องความกตัญญูกับผู้มีพระคุณ
สรุปเรื่องสั้น :
เป็นเรื่องเกี่ยวกับเด็กผู้หญิงสองคนซึ้งเข้ามาอยู่ในรั้วมหาวิทยาลัยและมีเหตุการณ์หนึ่งที่เกือบทำให้เขาทั้งสองคนแตกคอกันแต่เหตุการณ์ก็คลี่คลายด้วยดีและก็จบด้วยเด็กสาวทั้งสองคนเรียนได้เกียรตินิยม

นางสาวสุกัญญา  ปานกลีบ 541122716
โปรแกรมวิชาภาษาไทย คณะครุศาสตร์
มหาวิทยาลัยราชภัฎกำแพงเพชร