จดหมายเหตุวัฒนธรรมกำแพงเพชร โดย อาจารย์สันติ อภัยราช
มีนาคม 29, 2024, 08:32:22 pm *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
ข่าว: จดหมายเหตุวัฒนธรรมกำแพงเพชร โดย อาจารย์สันติ อภัยราช
ยินดีต้อนรับสมาชิก และผู้เยื่ยมชมทุกๆท่าน
 
   หน้าแรก   ช่วยเหลือ ค้นหา ปฏิทิน เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก  
หน้า: [1]
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: เรื่องสั้น เรื่อง รักที่พลิกล็อค นางสาวดุจดาว พรมเอ๋ย รหัสนักศึกษา 541122849  (อ่าน 2781 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
apairach
Administrator
Hero Member
*****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1410


ดูรายละเอียด อีเมล์
| |
« เมื่อ: สิงหาคม 26, 2012, 02:59:33 pm »

เรื่องสั้น
เรื่อง  รักที่พลิกร็อก
                          ตัวละคร           ขิง กิ๊บ ไม้
                          นิสัยตัวละคร  ขิง นิสัยดี ไม่ค่อยโกรธใคร
             กิ๊บ  นิสัยเอาแต่ใจ แต่มีน้ำใจจริงใจเสมอ
                               ไม้  นิสัยไม่ดี ขี้เหล้าเมายา ชอบใช้ความรุนแรง เจ้าชู้
                          สถานที่            โรงเรียน ถนน บ้าน มหาวิทยาลัย
                 อากาศยามเช้าที่ดูครึ้มเพราะเมฆฝนที่พร้อมจะตกลงมาทุกเมื่อ ลมโชยพัดยอดไม้ไปมาอย่างพลิ้วไหว อากาศยามเช้าอย่างนี้ทำให้ขิงสดชื่นเป็นอย่างมากเพราะเธอชอบอากาศอย่างนี้เป็นที่สุด เธออยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่อยู่ในชนบท ครอบครัวของเธอมีฐานะปานกลาง ผิดกับกิ๊บเพื่อนรักของเธอซึ่งอยู่ข้างบ้านกัน กิ๊บมีฐานะร่ำรวย  และเป็นเด็กสาวที่น่ารัก คิ้วของหล่อนโค้งคมเข้ม ปากสีแดงระเรื้อ แก้มอมชมพูโดยที่ไม่ต้องแต่งเติม ผิวที่ขาวของกิ๊บก็ยิ่งทำให้เธอดูสวยน่ารักขึ้นกว่าเดิม ซึ่งผิดกับขิงที่ดูแตกต่างกับกิ๊บมาก ขิงนั้นเป็นคนที่หน้าตาไม่สวยหรือค่อนไปทางขี้เหล่ด้วยซ้ำ แต่ทั้งสองคนก็เป็นเพื่อนที่รักกันมาก ด้วยความที่กิ๊บเป็นคนที่น่ารักจึงทำให้มีแต่คนมารักมาชอบแต่ก็น่าแปลกที่กิ๊บไม่เคยคิดจะสนใจใครเลย พอขิงถามกิ๊บก็จะบอกว่า ?เรายังเด็กยังอยากเรียนหนังสืออยู่ไม่อยากยุ่งกับเรื่องพวกนี้หรอก? ขิงก็จะได้แต่พยักหน้าด้วยความที่ขิงเป็นคนที่จิตใจดีเธอจึงไม่เคยคิดที่จะอิจฉากิ๊บเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ตรงกันข้ามถ้าขิงมีคนมาจีบกิ๊บจะด่าขิงเสมอว่าจนอย่างเธอ ขี้เหล่อย่างเธอใครเค้าจะมารักจริง แต่ถึงกิ๊บจะว่าขิงยังไงขิงก็ไม่เคยคิดที่จะโกรธเลยเพราะเธอเข้าใจว่ากิ๊บนั้นได้รับการเลี้ยงดูแบบตามใจมาตั้งแต่เด็กจึงมีนิสัยอย่างนี้แต่ขิงก็รู้ดีกว่าจริงๆแล้วกิ๊บก็เป็นคนดีคนหนึ่ง 
            วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ทั้งสองเดินไปเรียนพร้อมกัน โดยทั้งสองไม่ลืมที่จะถือร่มติดไม้ติดมือไปโรงเรียนด้วยเพราะวันนี้ฝนท่าว่าจะตก ทั้งสองเดินเล่นหยอกล้อกันไปเรื่อยๆ ตอนนี้ทั้งสองคนอยู่ชั้นมอหกแล้ว จึงเริ่มวางแผนที่จะไปเรียนต่อมหาลัยด้วยกัน ขิงจึงถามกิ๊บว่า
?กิ๊บจบจากมอหกจะไปเรียนต่อที่หรอ? กิ๊บจึงตอบว่า ?เราคงไปต่อที่มหาวิทยาลัยกรุงเทพอ่ะ?
?เราก็เหมือนกันนะพอดีได้ทุนไปเรียนต่อหน่ะ? เมื่อทั้งสองสนทนากันไปเรื่อยๆก็ถึงโรงเรียนพอดีกับที่ออดดังให้เข้าแถวในเวลาแปดโมงเช้า เสียงนักเรียนที่ดังแซงแซ่เมื่อครู่จึงเงียบสงบลงมีแต่เสียงขิงที่ร้องเพลงชาตินำอยู่พร้อมกับเสียงนักเรียนที่ร้องตามขิงมากมาย
              และวันสุดท้ายของชีวิตมอปลายก็มาถึงทุกคนต่างแบ่งกันเขียนเสื้อนักเรียนเพื่อเป็นที่ระลึก ทุกคนต่างรู้สึกเศร้ากับการที่ต้องแยกกันไปเรียนต่อในรั้วมหาวิทยาลัย ขิงกับกิ๊บจึงลาพ่อแม่เพื่อเข้าไปศึกษาต่อในเมืองหลวงทั้งสองคนพักอยู่ด้วยกัน ทั้งสองคนเรียนอยู่คณะเดียวกันด้วยความที่กิ๊บนั้นเป็นคนน่ารักจึงมีบรรดาหนุ่มๆ เข้ามาแจกขนมจีบอย่างมากมาย แต่กิ๊บนั้นก็ยังไม่เลือกใคร ต่างกับขิงด้วยความที่เป็นคนไม่สวยจึงไม่ค่อยมีใครมาสนใจ ยิ่งขิงอยู่กับกิ๊บก็ยิ่งทำให้ไม่มีใครสนใจขิงเข้าไปใหญ่ แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีทีเดียว ไม้เป็นหนุ่มวิศวะกรรม นิสัยไม่ค่อยดี เป็นพวกแมงดาก็ว่าได้น่าตาก็พอประมาณ ได้เข้ามาขายขนมจีบให้กับขิง ด้วยความที่ขิงนั้นไม่เคยมีใครมาจีบเลยพอเจอไม้เข้ามาจีบ ไม่นานทั้งสองคนก็เริ่มคบหากันเป็นแฟน               
            เมื่อกิ๊บรู้ว่าขิงมีแฟนเป็นไม้ก็เตือนแต่ขิงไม่ฟังกิ๊บจึงด่าว่าขิงต่างๆนาๆ จนขิงทนไม่ได้จึงขอแยกกันอยู่  เมื่อขิงคบกับไม้ได้ไม่นานเริ่มเห็นนิสัยที่แท้จริงของไม้ ไม้มักจะมาขอยืมเงินเสมอ เริ่มกินเหล้า ดูดบุหรี่ เจ้าชู้ สารพัดที่จะทำ แต่ด้วยรัก ขิงจึงยังทนที่จะคบอยู่กับไม้ จากคนที่เคยตั้งใจเรียนอย่างขิงกลายเป็นคนไม่ค่อยมาเรียน เกรดตก ขาดกิจกรรม ขิงก็ยังคงเป็นห่วงกิ๊บอยู่เสมอ เพราะว่ากิ๊บนั้นเป็นผู้หญิงที่อ่อนแอ น่ารัก ไม่รู้ว่าตอนนี้จะเป็นยังไงบ้าง แต่พอคิดว่ากิ๊บเป็นคนน่ารักคงมีคนคอยดูแล แล้วเพื่อนอย่างขิงก็ค่อยคลายความกังวลลงบ้าง  ขิงเลิกกับไม่ไม่ได้จริงๆ เพราะเธอไม่เคยมีความรักแบบนี้มาก่อน ไม้นิสัยแย่ลงทุกทีบ้างทีก็ตบตีขิงถ้าขิงไม่มีเงินให้ เธอไม่มีจิตใจที่จะเรียนเธอจึงออกจากมหาวิทยาลัยเพื่อทำงาน
          อากาศวันนี้อึมครึม ลมโชยพัดยอดมะพร้าวปลิวไสว  ก้อนเมฆจับตัวเป็นก้อนหนา อากาศแบบนี้ขิงจำได้ดีว่าเมื่อไม่นานมานี้เธอเคยชอบและมีความสุขมากที่ได้เห็นอากาศแบบนี้ เธอหวนนึกถึงวันที่มีกิ๊บเพื่อนรักอยู่ข้างๆ ก็ทำให้น้ำตาไหลพร้อมกับเม็ดฝนข้างนอกที่โปรยปรายลงมากระทบหลังคาห้องเช่าราคาถูก ละอองฝนที่โปรยลงมาทางหน้าต่างก็ยิ่งทำให้ขิงหนาวจนจับขั้วหัวใจ เธอนึกย้อนไปถึงวันที่กิ๊บเตือนในวันนั้นถ้าเธอฟังสักนิดเธอคงไม่เป็นอย่างนี้ ตอนนั้นเธอก็คิดเพียงว่ากิ๊บคงอิจฉาเธอที่เธอมีแฟนแต่พอมาคิดดูแล้วกิ๊บจะอิจฉาเธอทำไม ในเมื่อกิ๊บมีมาให้เลือกมากกว่าเธอมากนัก ถึงกิ๊บจะเป็นคนก้าวร้าวแต่ก็คอยช่วยเหลือขิงมาตลอดเวลาที่เป็นเพื่อนกัน เวลาเธอโดนเด็กผู้ชายล้อว่าไม่สวยกิ๊บก็จะคอยปกป้องอยู่เสมอ แม้ว่ากิ๊บจะสู้พวกนั้นไม่ได้ก็ตาม นึกถึงเรื่องเก่าเมื่อวันวานน้ำตาของเธอไหลออกมา เธอก็ได้แต่ด่าตัวเองว่าทำไมวันนั้นเธอไม่เชื่อที่กิ๊บเตือน ไม้ยังคงทำนิสันเดิมๆคือเมามาก็มาทำร้ายร่างกายของเธอจนในที่สุดเธอทนไม่ไหว เมื่อไม้พาผู้หญิงคนใหม่เข้ามาถึงในห้อง ขิงจึงเลิกคิดที่จะรักไม้อีกต่อไปจากรักมากก็กลายเป็นเกลียดมาก เวลาผ่านไปหลายปีขิงไม่อยากที่จะอยู่กรุงเทพอีกต่อไปเธอจึงตัดสินใจที่จะกลับบ้านนอก ที่เธอได้จากมานานเหลือเกินเธอทำงานอยู่นานจนพอมีเงินเก็บมากมายพอที่จะกลับไปให้พ่อกับแม่ แม้ว่าตอนแรกพ่อกับแม่จะโกรธเธอที่เธอเรียนไม่จบแต่พ่อกับแม่ก็ไม่เคยโกรธลูกนานท่านทั้งสองจึงยกโทษให้ ขิงจึงได้แต่ก้มกราบพ่อกับแม่ผู้ที่รักเธอมากที่สุด
         เช้าวันเสาร์ในฤดูหนาวขิงมองดูใบไม้ที่ล่วงหล่นลงบนพื้นดิน กลีบดอกไม้ที่ล่วงหล่นเพราะลมในฤดูหนาว ขิงมองไปทางบ้านเพื่อนที่คุ้นเคยเธอได้แต่คิดถึงกิ๊บทุกวันเธอมองไปที่ม้านั่งเห็นผู้ชายคนหนึ่งนั่งหันหลังอยู่ ขิงรู้สึกแปลกใจว่าใครมานั่งอยู่ที่บ้านเพื่อนเพราะเท่าที่รู้มากิ๊บไม่เคยมีพี่น้อง ผู้ชายคนนั้นหันมามอง ขิงรู้สึกตกใจ เพราะใบหน้าแบบนี้เป็นใบหน้าที่เธอคุ้นเคยและคิดถึงมานาน หน้าช่างเหมือนกิ๊บมาก ผู้ชายคนนั้นหันมามองเธอและยิ้มให้ ขิงรู้สึกแปลกใจที่ทำไมผู้ชายคนนั้นทำเหมือนรู้จักเธอ เมื่อเขาเดินมาใกล้ขิงก็ยิ่งแปลกใจเข้าไปใหญ่ เมื่อยิ่งมองใกล้ๆใบหน้าที่ขาวอมชมพูนั้น ปากที่สีแดงระเรื่อช่างเหมือนกับกิ๊บยิ่งนัก แต่ที่ไม่เหมือนคือทรงผมที่ซอยละต้นคอช่างดูดียิ่งนัก ผู้ชายคนนั้นจึงทักขึ้นว่า ?ขิงสบายดีไหม? ขิงแปลกใจจึงถามกลับไปว่า ?เธอเป็นใคร? ?จำเราไม่ได้เหรอขิงเรากิ๊บไง? ขิงได้แต่อ้าปากค้างเพราะแปลกใจและไม่คิดว่าจะเป็นไปได้ หลังจากนั้นกิ๊บก็บอกว่ากิ๊บหลงรักขิงมานานแล้ว และเมื่อก่อนที่พูดว่าขิงไปนั้นก็เพราะหึงไม่อยากให้ขิงมีแฟนหลังจากที่ขิงย้ายออกไปวันนั้นเราก็คิดถึงเธออยู่ตลอดเราตามหาเธอทุกที่แต่ก็ไม่เจอ จนเราได้ข่าวจากแม่ของเราจึงรีบกลับมาหาขิง ขิงจะรับรักเราได้มั้ย ขิงได้แต่อึ้งแต่ก็รู้สึกดีที่ได้เจอกิ๊บ และขิงก็รู้หัวใจตัวเองว่าก็รักกิ๊บมาตั้งนานแล้วแต่ไม่กล้าที่จะบอกออกไปเพราะเป็นผู้หญิงเหมือนกัน แล้วทั้งสองก็เริ่มคบหากันเป็นแฟนโดยมีหนุ่มๆเสียใจกันเป็นแถวเมื่อรู้ว่ากิ๊บเป็นทอม ทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ?ไม่น่าจีบแล้วทำไมไม่ชอบเรา?  และขิงกับกิ๊บก็รักกันอย่างมีความสุข



                                                          นางสาวดุจดาว  พรมเอ๋ย รหัสนักศึกษา 541122849
                                                                   คณะครุศาสตร์  โปรแกรมวิชา ภาษาไทย
   
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.11 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!