เรื่องสั้น บทเรียนที่ได้รับ คือแรงผลักดันให้สำเร็จ นางสาววนิดา กันหาวรรณะ

[apairach]

เรื่องสั้น
เรื่อง  บทเรียนที่ได้รับ คือแรงผลักดันให้สำเร็จ
ตัวละคร   พลอย  อุ้ม บอย  พ่อแม่
สถานที่     หอพัก  มหาวิทยาลัยราชภัฏ แห่งหนึ่ง
          อากาศยามเช้าที่ดูสดใสเต็มไปด้วยก้อนเมฆและสายลมที่เย็นสบาย  ทำให้พลอยและอุ้มรู้สึกดีเป็นอย่างมาก  เพราะว่าเธอทั้งสองจะต้องไปเรียนที่มหาวิทยาลัยเป็นวันแรก  ทำให้เธอทั้งสองตื่นเต้นและดีใจมากที่ได้ก้าวเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย  พลอยกับอุ้มเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เรียนมัธยม  สองคนนี้จึงเป็นเพื่อนสนิทกันเพราะอุ้มมักจะยอมพลอยอยู่เสมอ  จึงทำให้เป็นเพื่อนรักกันถึงแม้ว่าพลอยจะมีนิสัยเอาแต่ใจ ขี้บ่น แต่อุ้มก็ทนได้เพราะเธอเป็นคนง่ายๆไม่ชอบพูดมาก แถมยังเป็นคนขี้อาย แต่เธอก็มีความตั้งใจสูงที่จะเรียนต่อมหาวิทยาลัย เขาทั้งสองใฝ่ฝันว่าจะเรียนต่อในอาชีพครู เขาจึงเลือกเรียนคณะครุศาสตร์ โปรแกรมวิชา ภาษาไทย ในมหาวิทยาลัยราชภัฏที่อยู่ในจังหวัดของตน
          วันแรกที่พลอยกับอุ้มได้ไปเรียนก็เป็นไปอย่างราบรื่น แถมยังได้เพื่อนใหม่อีกสี่ห้าคนที่พอคุยกันได้ แต่พลอยก็ไม่ได้อะไรมากกับเพื่อนใหม่ เพราะเธอเป็นคนหยิ่งๆ จึงทำให้เพื่อนใหม่ไม่ค่อยคุยกับเธอนัก ส่วนมากจะคุยกับอุ้มมากกว่าเพราะอุ้มเป็นคนน่ารัก พูดเพราะ เลยทำให้เข้ากับเพื่อนง่ายเป็นพิเศษ จนถึงเวลาเรียนเสร็จ เพื่อนๆก็แยกย้ายกลับบ้านบ้างกลับหอบ้าง เพราะบางคนบ้านก็อยู่ใกล้มหาวิทยาลัย ส่วนพลอยกับอุ้มก็ต้องกลับหอเพราะบ้านของเธออยู่ไกลพอสมควร พลอยกับอุ้มพักอยู่หอด้วยกันจึงกลับด้วยกัน  แล้วก็เวลามาเรียนก็มาด้วยกันทุกวัน
          การใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยแตกต่างจากมัธยมมาก เพราะเราต้องศึกษาด้วยตัวเองเป็นส่วนใหญ่ จึงทำให้ช่วงแรกๆพลอยกับอุ้ม ปรับสภาพยังไม่ค่อยได้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน สภาพแวดล้อม หรือการปรับตัวเข้ากับเพื่อนในห้อง ทุกอย่างก็เป็นเรื่องที่ยาก พอพลอยกับอุ้มเรียนไปได้สักครึ่งเทอมก็พอที่จะปรับสภาพได้เกือบทุกเรื่อง เพราะมันขึ้นอยู่กับตัวเราที่จะกำเนิดเองว่าเราจะทำตัวดีหรือไม่ดี พลอยกับอุ้มพากันตั้งใจเรียนอ่านหนังสือทุกวัน  จึงทำให้เทอมแรกได้เกรดเฉลี่ยดีพอสมควร ทั้งสองคนดีใจมากที่ในเทอมแรกเธอทำได้และทำได้ดีด้วย  และแล้วก็ถึงภาคเรียนที่สอง
          อากาศวันแรกของภาคเรียนที่สองนี้ ไม่ค่อยจะดีนัก เพราะท้องฟ้าดูอึมครึมเหมือนกับฝนจะตก  แต่ก็ไม่ตก  เปิดภาคเรียนที่สองมาวันแรก พลอยกับอุ้มก็ต่างพากันคุยถึงช่วงที่ปิดเทอมถึงแม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆที่ปิด แต่ทุกคนในห้องดูเหมือนจะมีเรื่องราวมากมายมาเล่าสู่กันฟัง  และแล้ววันแรกก็ผ่านไป ทุกคนก็เรียนกันเรื่อยมา  จนมีอยู่วันหนึ่งมีผู้ชายคนหนึ่งชื่อว่าบอย เรียนอยู่คณะเทคโนโลยี หน้าตาก็น่ารักดีนะแต่ที่สำคัญนี่สิ ได้ข่าวมาว่าเป็นคนเจ้าชู้ กะล่อนจีบสาวไปทั่ว เขาเข้ามาทำท่าเหมือนจะมาจีบพลอย  พลอยก็ทำท่าเหมือนจะชอบบอยอยู่เหมือนกัน  แต่อุ้มไม่เห็นด้วยที่พลอยจะมาคบกับบอย อุ้มก็เลยพูดกับพลอยไปว่า  ?พลอย อุ้มว่าบอยเขาเป็นคนไม่ดีนะพลอยน่าจะดูเขาไปนานๆก่อนนะ ถ้าเขาเป็นคนไม่ดีเขาจะพาพลอยเสียได้นะ?พลอยจึงตอบว่า ?ไม่หรอกนะอุ้ม พลอยว่าเขาก็น่ารักดีนะอุ้ม ไม่ต้องห่วงพลอยนะพลอยจะดูดีๆนะ?
          และในที่สุดพลอยกับบอยก็คบกัน บอยเอาใส่พลอยดีนะ อุ้มก็ได้แต่คิดในใจว่า ?ขอให้ไม่ใช้ช่วงแรกๆแล้วกัน แล้วที่สำคัญอย่าทำให้พลอยเสียคน เสียการเรียนก็พอล่ะ? พอเวลาผ่านไปไม่นานพลอยก็ไม่ค่อยจะไปเรียน หยุดบ่อย สาเหตุก็คือพลอยไปเที่ยวกับบอยแทบทุกคืนกว่าจะกลับมาก็ตีหนึ่งตีสอง ทำให้พลอยตื่นไปเรียนไม่ไหว อุ้มในฐานะที่เพื่อนสนิทเลย อดห่วงไม่ได้เพราะพลอยไปเรียนก็ไม่ค่อยไปถึงไปก็ไปหลับในห้อง อุ้มเลยตัดสินใจคุยกับพลอยว่า
?พลอยถ้าเธอยังทำอย่างงี้ต่อไปฉันว่าเธอจะต้องเรียนไม่จบแน่ๆทางที่ดีเธอควรเลิกกับบอยซะ เพราะตั้งแต่ที่เธอคบกันนายคนนี้เขาก็พาเธอเสียคน ไปเรียนก็ไม่ค่อยไป?
พลอยเลยตอบกลับไปว่า ?อุ้ม ก็พลอยรักเขานิ จะให้พลอยทำยังไงถ้าพลอยไม่ไปกับเขา ถ้าเขาไปกับผู้หญิงคนอื่นจะให้พลอยเสียใจงั้นหรอ?
อุ้มจึงตอบกลับไปว่า ?งั้นพลอยก็เลือกเอาเองนะ ว่าถ้าเธอเรียนไม่จบ แล้วใครจะเสียใจกว่าเธอ ใครที่ส่งเงินให้เธอเรียนที่ทนทำงานหาเงินส่งเสียเธอ กับการที่ต้องเลิกกับบอยกับคนที่พาเธอเสียคนเสียการเรียน แล้วฉันรู้มาว่าเขาเป็นคนเจ้าชู้ ควงผู้หญิงไปทั่ว คิดเอาเองแล้วกัน?
พลอยจึงจะตอบกลับไปว่า   แต่อุ้มก็เดินออกไปแล้ว พลอยก็ได้แต่เรียกชื่อของอุ้มเท่านั้น
          และพอวันรุ่งขึ้นของเช้าวันใหม่พลอยสำนึกได้ว่าตนเองมีหน้าที่เรียนหนังสือ เพื่ออาชีพที่ใฝ่ฝันก็เลยตัดสินใจที่จะไปเรียนในวิชาแรกของวันนี้ นั่นก็คือวิชา ภาษาไทยสำหรับครู พลอยกับอุ้มขี่รถไปคนละคัน เพราะอุ้มโกรธที่พลอยไม่เชื่อคำของเธอ อุ้มเลยไปนอนกับเพื่อนอีกคนหนึ่ง จึงทำให้พลอยต้องขี่รถไปเรียนคนเดียว
          พอพลอยขี่รถมาหน้ามหาวิทยาลัย  และสิ่งที่เธอเห็นนั้นก็คือ บอยกับผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาน่ารัก อยู่รุ่นเดียวกับพลอย  เขาทั้งสองคนขี่รถผ่านหน้าพลอยไป ทำให้พลอยโกธรมากพร้อมกับเสียใจมากในเวลาเดียวกัน พลอยตัดสินใจขี่รถตามบอยกับผู้หญิงคนนั้นไป  แล้วก็เห็นรถบอยที่จอดอยู่ร้านข้าวหน้ามอ  เธอไม่รอช้าเข้าไปตบหน้าบอยเต็มๆ
แล้วพลอยก็พูดว่า    ?ทำไมๆเธอทำไมทำกับฉันอย่างงี้ทำไมๆฉันรักเธอ ทุ่มเทให้เธอทุกอย่าง แล้วนี้เธอทำกันฉันอย่างงี้หรอ ฉันดูเธอผิดไปจริงๆ?
บอยจึงตอบกลับไปว่า  ?ก็เธอมันเอาแต่ใจ ขี้บ่น ใครจะไปทนคบกับเธออีกล่ะ น่าเบื่อที่สุด?
พลอยจึงพูดตอบไปว่า ?แล้วที่ผ่านมา เขาเรียกว่าอะไร ที่เธอมาทำดีกับฉัน บอกว่ารักฉัน มันคืออะไรๆ?
บอยจึงพูดสั้นๆว่า ?งั้นเราเลิกกัน เพราะฉันมีคนใหม่แล้วที่ไม่เอาแต่ใจเหมือนเธอ? แล้วบอยก็ขี่รถออกไปจากร้านข้าวทันที   พลอยจึงขี่รถกลับหอด้วยที่มีน้ำตาไหลออกมาไม่ขาดสาย
           ในที่สุดพลอยกับบอยก็เลิกกัน พลอยเสียใจมาก เธอร้องไห้ออกมาแล้วจึงตัดสินใจโทรหาอุ้ม อุ้มในความที่เป็นเพื่อนอุ้มจึงรับโทรศัพท์พลอย เธอได้ยินเสียงร้องไห้ก็ตกใจ เธอจึงตกใจแล้วถามพลอยว่า  ?พลอยๆเธอเป็นไรๆ? พลอยจึงตอบว่า ?อุ้ม ฉันเลิกกับบอยแล้วนะ มันๆ?   อุ้มจึงตอบว่า ?ไม่เป็นไรนะไม่ต้องพูดก็ได้ พลอย ไม่ต้องร้องนะ? แล้วอุ้มก็ขออนุญาตอาจารย์กลับหอทันที
          ทันทีที่อุ้มมาถึง พลอยก็ได้วิ่งเข้าไปกอดอุ้มอย่างแน่น  แล้วพูดด้วยน้ำตาว่า ?ฉันไม่น่าเชื่อสายตาตัวเองเลย ฉันน่าจะเชื่อเธอนะอุ้มว่าเขาเป็นคนไม่ดี ต่อจากนี้ฉันจะตั้งใจเรียนและทำให้พ่อแม่ภาคภูมิใจในตัวฉันให้ได้ ฉันสัญญา?
อุ้มจึงพูดว่า  ?ไม่เป็นไรหรอก อย่างน้อยเธอก็เลิกกับคนนิสัยไม่ดี เจ้าชู้ ชอบเที่ยวกลางคืน อย่างนายบอยไปได้แล้วนิช่างมันเถอะนะ เริ่มต้นใหม่ก็ยังไม่สาย? นี่คือคำที่อุ้มปลอบใจเพื่อนสนิทของเธอ
          หลังจากนั้นพลอยกับอุ้มก็ตั้งใจเรียน ไม่ทำตัวไม่ดีอีกเลย จนเธอทั้งสองเรียนได้เกรดดีมาตลอด ทุกเทอม  จนจบห้าปี และแล้วก็ได้ทำงานเป็นคุณครูอย่างที่ได้ฝันไว้  เป็นที่ภาคภูมิใจของพ่อกับแม่เป็นอย่างมาก  แล้วก็ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขทั้งในหน้าที่คุณครูที่ดีและในหน้าที่ของลูกที่ดีต่อไป
นางสาววนิดา  กันหาวรรณะรหัสนักศึกษา 541122750 คณะ ครุศาสตร์ โปรแกรมวิชา ภาษาไทย
มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร ชั้นปีที่ ๒