จดหมายเหตุวัฒนธรรมกำแพงเพชร โดย อาจารย์สันติ อภัยราช
เมษายน 25, 2024, 01:22:44 pm *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
ข่าว: จดหมายเหตุวัฒนธรรมกำแพงเพชร โดย อาจารย์สันติ อภัยราช
ยินดีต้อนรับสมาชิก และผู้เยื่ยมชมทุกๆท่าน
 
   หน้าแรก   ช่วยเหลือ ค้นหา ปฏิทิน เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก  
หน้า: [1]
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: เริ่มใหม่ไม่เป็นแล้ว เขียนโดย นายวิโรจน์ ปู่อู โปรแกรมวิชาภาษาไทยชั้นปีที่2 มหาวิทยาลัยร  (อ่าน 2839 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
apairach
Administrator
Hero Member
*****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1414


ดูรายละเอียด อีเมล์
| |
« เมื่อ: สิงหาคม 26, 2012, 12:49:38 pm »

เริ่มใหม่ไม่เป็นแล้ว
   นี่ก็เย็นมากแล้ว ..มากินข้าวกันเถอะลูก..เสียงของแม่ปราณีเรียกสุดใจกินข้าว  ซึ่งในขณะนั้นสุดใจกำลังนั่งใจลอยนึกถึงเรื่องในอดีตที่ผ่านมาอันแสนเจ็บปวดและเลวร้ายที่สุด ทำให้ไม่ได้ยินเสียงของแม่เรียกกินข้าว  แม่ปราณีจึงเดินมาหาสุดใจและปลอบสุดใจว่า..ทำใจเถอะลูก เรื่องมันผ่านไปแล้ว เขาไปสบายแล้ว?แม่ปราณีเข้าใจหัวอกของสุดใจดี สุดใจยังทำใจไม่ได้กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เพราะสุดใจได้คบกับผู้ชายที่ชื่อ โตมร ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมสุดใจรักโตมรมาก โตมรเป็นคนนิสัยดี หน้าตาดี มีเสน่ห์ ดังนั้นจึงมีผู้หญิงมาชอบโตมรเสมอ  สุดใจก็เป็นคนนิสัยดีเช่นกัน  เรียบร้อย รักเดียวใจเดียว  สุดใจก็เข้าใจดีว่าโตมรเป็นคนหน้าตาดีไม่แปลกที่จะมีสาวๆ มาชอบโตมร แต่โตมรก็ไม่เคยคิดที่จะยุ่งกับผู้หญิงคนอื่น ทั้งสองรักกันมาก คบกันมาได้หลายปีจนกระทั่งเรียนมหาวิทยาลัยชั้นปีที่3ปรึกษากันว่าถ้าเรียนจบปีที่4จะแต่งงานกันซักที ทั้งสองรักใคร่กันดี ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด จนเวลาผ่านไปโตมรและสุดใจก็เรียนอยู่ชั้นปีที่4แล้ว และก็ไม่มีทีท่าว่าความรักของทั้งสองจะลดน้อยถอยลงสักนิดเลย  อยู่มาวันหนึ่งวันนั้นเป็นงานวันเกิดของเพื่อนโตมรและสุดใจพอดี ทั้งสองจึงได้ไปร่วมงานวันเกิดของเพื่อนในเย็นวันนั้น ในงานเต็มไปด้วยเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เพื่อนจึงยื่นเหล้าให้โตมรดื่ม แต่โตมรปฏิเสธที่จะดื่มน้ำเมาเหล่านั้น จนกระทั่งทนคำขยั้นขยอของเพื่อนไม่ไหวจึงได้ดื่มเหล้าที่เพื่อนให้ลงไปจนติดลมโตมรเมามากจึงได้ค้างคืนที่บ้านเพื่อน ส่วนสุดใจเพื่อนสาวได้ไปส่งที่บ้านแล้ว หลังจากนั้นโตมรก็คอยที่จะสังสรรค์กับเพื่อนบ่อยๆตลอดมา  แล้ววันนี้ที่รอคอยก็มาถึงทั้งสองเรียนจบแล้ว  และโตมรได้ปรึกษาเรื่องแต่งงานกับแม่ปราณีแม่ของสุดใจ เพื่อที่จะมาสู่ขอตามขนบธรรมเนียมประเพณี  ในที่สุดก็ได้ฤกษ์แต่งงานของทั้งสองคน  แต่น่าเศร้าที่สุดเมื่อถึงวันแต่งงานไม่มีวี่แววของโตมรเลย  จนกระทั่งแม่ของโตมรโทรมาบอกทางบ้านสุดใจว่า โตมรไม่มีแล้ว.. โตมรเสียชีวิตแล้ว เป็นที่สลดใจของทุกคนมากเพราะเมื่อวานยังเห็นโตมรยังดีดีอยู่เลย ความจริงแล้วเมื่อวานโตมรยังมารับมาส่งมาพูดคุยกับสุดใจอยู่เลย  ใครจะไปรู้ว่าหลังจากทีโตมรกลับจากบ้านสุดใจแล้วโตมรได้นัดเพื่อนๆไปกินเลี้ยงสังสรรค์ก่อนแต่งงาน ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง  โตมรเมามากในคืนนี้ ปกติเวลาเมาโตมรก็จะนอนค้างบ้านเพื่อนตลอด  แต่มาวันนี้โตมรเลือกที่จะขับรถกลับบ้านเองเพราะเกรงว่าถ้าค้างบ้านเพื่อนจะมาแต่งตัวเตรียมเป็นเจ้าบ่าวไม่ทันจึงขับรถกลับเอง โตมรเมามาก โตมรขาดสติจึงไม่รู้ว่าขับรถเร็วแค่ไหน  จนกระทั่ง??เสียชีวิตลง ใครจะเชื่อว่าพรุ่งนี้แล้วก็จะเป็นวันที่รอคอยเป็นวันที่มีความสุขที่สุด  รถของโตมรชนกับเสาไฟฟ้าข้างทางอย่างจัง เป็นที่เสียใจของทุกคน สุดใจเสียใจมาก แทบจะเป็นบ้า แต่ในที่สุดสุดใจก็ตั้งสติและสงบสติอารมณ์ลงได้และก้าวผ่านสิ่งเลวร้ายจุดนั้นมาได้??มีชายอื่นมากมายที่มาจีบและพร้อมที่จะคอยดูแลสุดใจ แต่สุดใจทำแบบนั้นไม่ได้ สุดใจรักโตมรคนเดียว สุดใจรักและคิดถึงโตมรเสมอ และไม่มีใครแทนที่โตมรได้ และสุดใจเริ่มใหม่กับใครไม่ได้อีกแล้ว.
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.11 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!