จดหมายเหตุวัฒนธรรมกำแพงเพชร โดย อาจารย์สันติ อภัยราช
มีนาคม 29, 2024, 09:07:08 am *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
ข่าว: จดหมายเหตุวัฒนธรรมกำแพงเพชร โดย อาจารย์สันติ อภัยราช
ยินดีต้อนรับสมาชิก และผู้เยื่ยมชมทุกๆท่าน
 
   หน้าแรก   ช่วยเหลือ ค้นหา ปฏิทิน เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก  
หน้า: [1]
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: เรื่องสั้น เรื่อง ความฝัน นางสาว ธนัชพร หวังสุขกลาง ภาษาไทย 28 มร.กพ  (อ่าน 3031 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
apairach
Administrator
Hero Member
*****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1410


ดูรายละเอียด อีเมล์
| |
« เมื่อ: สิงหาคม 26, 2012, 11:15:42 am »

เรื่อง   ความฝัน
    ?แม่จ๋า หนูจะเป็นหมอ ให้ได้? เสียงของฟ้า หญิงสาววัย 18 ปี นั่งคุยกับแม่อยู่ที่สวนหลังบ้านเป็นประจำถึงเรื่องความฝันของเธอ ฟ้าเป็นลูกสาวคนเดียว อาศัยอยู่กับแม่สองคน พ่อของเธอได้เสียชีวิตเนื่องจากเป็นโรคหัวใจเมื่อ 5 ปีที่แล้ว แม่ของฟ้ามีอาชีพค้าขาย วันไหนที่ฟ้ามีเวลาว่างจากการเรียนฟ้าก็จะไปช่วยแม่ขายของอยู่เป็นประจำเพราะฐานะทางบ้านของฟ้าไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ แต่แม่ของฟ้าก็พยายามทำมาหากินเพื่อส่งฟ้าเรียนสูงๆ ทำตามความฝันที่ฟ้าได้วาดฝันไว้  ฟ้าจะบอกกับแม่เสมอว่า ถ้าเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายจบแล้ว ฟ้าจะไปเรียนต่อมหาวิทยาลัย ฟ้าจะเรียนเป็นหมอให้ได้ จบมาฟ้าจะได้มาคอยดูแลรักษาแม่เมื่อยามเจ็บไข้ได้ป่วย ทุกครั้งที่ฟ้าพูดกับแม่ว่า ?หนูจะเป็นหมอให้ได้? แม่รู้สึกถึงความตั้งใจของฟ้า เกิดความภาคภูมิใจ ฟ้าคือความหวังของแม่  คำพูดของฟ้าทำให้แม่มีกำลังใจในการทำงานโดยไม่รู้สึกท้อ ไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยแต่อย่างใด  แม่ทำทุกอย่างเพื่อลูกสาวคนเดียว
   หนึ่งปีผ่านไป หลังจากฟ้าหญิงสาววัย 18 ปี   เรียนมัธยมศึกษาตอนปลายจบอย่างที่ตั้งใจ  ฟ้าก็เริ่มทำตามความฝันไปทีละขั้น ฟ้าสอบเข้ามหาลัยวิทยาลัยได้ในหญิงสาววัย 19 ปี  ฟ้าได้เรียนหมออย่างที่เธอได้ฝันไว้ได้สำเร็จ ชีวิตในการเรียนมหาวิทยาลัยฟ้าจะต้องอยู่ห่างจากแม่ เช่าหออยู่กับเพื่อน เข้าเรียนได้ยังไม่ถึงอาทิตย์ฟ้าก็รู้สึกคิดถึงแม่อยากกลับบ้านเพราะฟ้าไม่เคยอยู่ห่างจากแม่เลย  ฟ้าจะโทรหาแม่อยู่เป็นประจำ ?แม่จ๋าหนูคิดถึงแม่จังเลย หนูอยากกลับบ้าน? ฟ้ารีบบอกแม่ทันทีที่แม่รับสาย ?อดทนนะลูก ทำตามความฝันที่ลูกตั้งใจ แม่จะรอนะลูก?เสียงแม่ตอบรับจากลูกสาวด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล แม่ก็จะคอยให้กำลังใจทุกครั้งที่ฟ้าโทรหาแม่   ฟ้าจะไม่ค่อยได้กลับบ้านสักเท่าไหร่เพราะมหาวิทยาลัยอยู่ไกลจากบ้านมาก นานๆทีฟ้าถึงจะกลับไปหาแม่
    การใช้ชีวิตในรั่วมหาลัยนั้น จะต้องพบเจอกับสังคมต่างๆ ทั้งเพื่อนที่ดี เพื่อนที่ไม่ดี ขึ้นอยู่กับฟ้าว่าฟ้าจะเลือกคบกับสังคมประเภทไหน เข้าเรียนได้หนึ่งเทอมฟ้าก็เริ่มมีเพื่อนมาก วันเวลาเปลี่ยนทำให้หญิงสาววัย 19 ปี ได้เปลี่ยนไปตามกาลเวลา ฟ้าเริ่มเที่ยวกับเพื่อนกับห้องดึกทุกคืน  ไม่โทรหาแม่ ไม่กลับบ้าน แล้วที่สำคัญ ฟ้าไม่เข้าเรียนเพราะการเที่ยวดึกกลับดึกทำให้การเรียนของฟ้าแย่ลงทุกวันๆ  การเริ่มหลงผิดของฟ้าทำให้ฟ้าเริ่มเครียดกับการเรียนกลัวแม่รู้ว่าฟ้าเรียนแย่ กลัวแม่เสียใจ ฟ้าเครียดมากไม่รู้ว่าจะไปปรึกษาใคร เพื่อนก็ปรึกษาไม่ได้เพราะตัวของฟ้าเองที่เลือกคบกับเพื่อนที่ไม่ดี   จนวันหนึ่งฟ้าได้พบกับผู้ชายคนหนึ่งอายุประมาณ 23 ปี ได้เข้ามาพูดคุยกับฟ้า เริ่มสนิทสนมกันมากขึ้น ฟ้ารู้สึกดีเวลาที่ได้อยู่ใกล้ได้พูดคุยกับผู้ชายคนนี้ จนในที่สุดทั้งสองก็ได้เป็นแฟนกัน หลังจากได้คบหาดูใจกันไม่ถึงหนึ่งเดือน ฟ้าก็ได้ย้ายหอเข้าไปอยู่กับผู้ชายคนนั้นอย่างง่ายดาย ฟ้ากำลังเริ่มหลงผิด ฟ้ากำลังลืมความฝันของฟ้า ฟ้ากำลังลืมคนที่รออยู่ข้างหลัง ฟ้ากำลังลืมทุกอย่างแล้ว ความผิดพลาดครั้งใหญ่ของฟ้ากำลังเกิดขึ้น เมื่อฟ้าเริ่มรู้สึกว่า ประจำเดือนของฟ้าไม่มาซะแล้ว ฟ้าจึงได้ชวนแฟนของเธอไปตรวจ ผลออกมาว่าฟ้ากำลังตั้งครรภ์ได้หนึ่งเดือนแล้ว ฟ้าได้ฟังรู้สึกสะเทือนใจมาก ฟ้าไม่รู้จะทำอย่างไรจึงตกลงให้ฝ่ายชายรับผิดชอบฝ่ายชายก็รับผิดชอบ แล้วที่แย่ไปกว่านั้นฟ้าต้องบอกให้แม่รู้ แม่คงต้องเสียใจมากแน่ ฟ้าคิดในใจอย่างหวาดหวั่น   ?แม่จ๋าหนูขอโทษ ฮือๆๆ? เสียงฟ้าบอกแม่เมื่อแม่รับสาย ?ฟ้าลูกเป็นไร บอกแม่ซิลูก? แม่ตอบด้วยความตกใจ ?แม่   หนูท้อง หนูขอโทษ? ฟ้าตอบแม่อย่างช้าๆ  แม่เงียบไปพร้อมกับสายโทรศัพท์ก็ตัดไปทันที
      แม่นั่งร้องให้หลังจากวางสายโทรศัพท์แล้ว  เป็นความผิดหวังครั้งใหญ่ของแม่ แม่พูดอะไรไม่ออก ฟ้าทำให้แม่เสียใจมากและผิดหวังมาก รุ่งเช้าฟ้าได้กลับมาบ้าน กลับมาขอโทษแม่ ?แม่จ๋าหนูขอโทษให้อภัยฟ้านะแม่? ฟ้าพูด ?ยังไงฟ้าก็ลูกแม่นะ แม่ให้อภัยลูกเสมอ? แม่ตอบฟ้าด้วยน้ำเสียงเศร้าใจ ด้วยความเป็นแม่และรักลูกมากถึงลูกจะทำผิดมากแค่ไหนแม่ก็ให้อภัยลูกได้เสมอ หลังจากฟ้ากลับมาอยู่บ้านฝ่ายชายก็ได้มาพูดคุยกับแม่ฟ้า แล้วตกลงกันว่าจะทำจัดพิธีการแต่งงานวันไหนก็ตกลงกันเรียบร้อย  หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปพิธีแต่งงานของฟ้าก็เสร็จ ฝ่ายชายก็ได้มาอยู่บ้านฟ้า ช่วยแม่ฟ้าทำงาน ฟ้าก็นอนพักผ่อนเพราะตนเองกำลังตั้งท้อง  9 เดือนผ่านไป  ฟ้าก็ได้คลอดลูกออกมาเป็นลูกชาย  หลังจากที่มีลูก ก็เริ่มเกิดความวุ่นวายกับฟ้า เพราะฟ้ายังเด็กเกินไปที่จะต้องมาทำหน้าที่มากมาย ทั้งต้องเป็นแม่ของลูก ทั้งต้องเป็นภรรยาของสามี ฟ้าเริ่มมีปากเสียงกับแฟน เริ่มไม่เข้าใจกัน เริ่มอยู่ด้วยกันไม่ได้ เพราะทั้งสองคบหาดูใจกันน้อยเกินไปและเร็วเกินไป พอเริ่มมีปากเสียงกันบ่อยๆมีปากเสียงกันทุกวัน ทำให้ฝ่ายชายเริ่มไปสนใจผู้หญิงคนอื่น ไม่สนใจฟ้า ไม่สนใจลูก  จนในที่สุดฟ้าก็จับได้ว่าแฟนตนเองไปมีผู้หญิงคนอื่น  ฟ้ารับไม่ได้  จึงได้เลิกรากันไป  ฟ้าเสียใจมาก จนไม่รู้จะดำเนินชีวิตไปอย่างไร งานก็ไม่มีทำ เพราะมีภาระที่จะต้องดูแล ฟ้าไม่เหลืออะไรแล้ว  เหลือแต่แม่ที่ค่อยดูแลฟ้า ให้กำลังใจฟ้า และช่วยเลี้ยงลูกฟ้า ต่างจากฟ้าที่ฟ้ามีโอกาสที่จะดูแลแม่หรือตอบแทนบุญคุณแม่แต่ฟ้ากับทำไม่ได้เลย  ความฝันของฟ้า  ความหวังของแม่  ฟ้าทำไม่ได้เลย   ?ทำไมชีวิตต้องเป็นแบบนี้  แม่จ๋าถ้าหนูเชื่อฟังแม่มันคงไม่เป็นแบบนี้? ฟ้านั่งเหมอลอยมองออกนอกหน้าต่าง มองอย่างไม่มีจุดหมายปลายทาง น้ำตาฟ้าไหลลงกระทบพื้น ฟ้าก้มลงมองลูกชายของตนเอง โอบกอดลูกชายพร้อมกับน้ำตา
นี่หรือ คือความฝันของฉัน !

นางสาว ธนัชพร หวังสุขกลาง ภาษาไทย 28 รหัสประจำตัวนักศึกษา 541122853

บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.11 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!