เรื่องสู่ฝันที่สวยงามโดย นางสาวเต็มศิริวัฒนศาล มรภ.กพ

[apairach]

เรื่อง สู่ฝันที่สวยงาม
หญิงสาวคนหนึ่งมีชื่อว่า ? อารี ?  เธอเป็นเด็กที่ตั้งใจเรียนมากแต่ฐานะทางบ้านไม่ค่อยดีนัก  ประกอบกับพ่อของเธอก็เสียชีวิตลงแล้วด้วยโรคหอบ  เธอใช้ชีวิตอยู่กับแม่เพียง 2  คน  เพราะพี่สาวและพี่ชายของเธอได้ไปทำงานที่ต่างจังหวัด   ชีวิตของเธอก่อนที่จะไปเรียนเธอจะต้องช่วยแม่เปิดร้านก่อน      แม่เธอเปิดร้านขายส้มตำ  อารีมีความสามารถในการเล่นดนตรีไทย  คือ ซอด้วง  เธอได้เป็นสมาชิกวง     ดนตรีไทยของโรงเรียน  ด้วยความที่เธอเป็นเด็กกตัญญู  ตั้งใจเรียน  และเป็นเด็กที่มีน้ำใจมากเธอจึงเป็นที่รักของอาจารย์  และ เพื่อนๆ อารีได้ไปประกวดดนตรีไทยมากมายหลายสถานที่ซึ่งเธอก็ได้คว้ารางวัลมามากมาย  เช่นกัน  และอีกประมาณ  1  ปี ต่อมา พี่ชายของเธอก็ได้แต่งงานกับสาวที่ทำงานด้วยกัน บ้านของแฟนพี่ชายเธอนั้นอยู่ที่จังหวัดพิษณุโลก  ซึ่งแม่ของอารีก็ได้วางแผนครอบครัวไว้ว่าถ้าลูกชายของเธอนั้นได้แต่งงานแล้วนั้นก็คิดว่าจะย้ายไปอยู่กับลูกชายเลย
แม่ของอารีได้กล่าวว่า  :  ไหนๆ ลูกก็จะเป็นฝั่งเป็นฝาแล้วนั้นแม่ก็จะขอย้ายไปอยู่ด้วยจะได้ไหมลูก ?            ลูก :  โถ่ !  แม่ จะไปอยู่ได้ยังไง  เดี๋ยวผมก็ต้องออกไปทำงานแล้วแม่จะอยู่ยังไงอย่าเลยแม่อยู่ที่นี่แหละดีแล้ว   
 แต่สิ่งที่แม่เธอคิดไว้นั้นก็ไม่ได้เป็นไปตามนั้น  พี่ชายของอารี ไม่ยอมให้แม่ไปอยู่ด้วย  เนื่องจากสาเหตุใดไม่ทราบ  อาจอยากจะมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ต้องการความเป็นส่วนตัวก็เป็นได้  แม่ของอารีเสียใจมากที่แม่จะไปอยู่ด้วยแต่กลับถูกปฏิเสธจากลูกชายอันเป็นที่รัก  อารีและแม่ก็ได้ใช้ชีวิตอยู่กัน 2 คนตามเดิม                          หลังจากนั้นอารีก็ได้เรียนมาถึงชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๖ ซึ่งก็ต้องมีการสอบเข้ามหาวิทยาลัย  อารีได้ตั้งใจเรียนมากขึ้นเรียนหนักกว่าเดิมอีกหลายเท่าเพราะเธอนั้นอยากจะเข้ามหาวิทยาลัย มหิดล                    คณะสาธารณสุข    ซึ่งเป็นความหวังสูงสุดของเธอเพราะเธออยากจะดูแลแม่ในยามแก่เฒ่า   หลังจากนั้นไม่นานเธอก็สอบติดมหาวิทยาลัยมหิดล คณะที่เธอต้องการ นั่นก็คือ  สาธารณสุข  และอีกหนึ่งมหาวิทยาลัยนั่นก็คือ  มหาวิทยาลัย นเรศวร  คณะนิติวิทยาศาสตร์การแพทย์  แต่เนื่องจากฐานะทางบ้านของเธอไม่เอื้ออำนวย  เธอจึงไม่ได้เรียนตามอย่างที่ใจเธอฝันที่มหาวิทยาลัยมหิดล  เธอนั่งร้องไห้อยู่หลายวัน  ผู้เป็นแม่ก็ได้เข้ามาปลอบเธอพร้อมกับบอกว่า ?อย่าเสียใจไปเลยลูก  แม่ขอโทษ ที่แม่ให้ในสิ่งที่ลูกต้องการไม่ได้ แม่ดันเกิดมาจน  ไม่มีอย่างคนอื่นเขา  แม่ขอโทษนะลูก ?   
   หลังจากนั้นเธอก็เลือกเรียนที่มหาวิทยาลัยนเรศวรโดยแม่ของเธอนั้นก็ย้ายไปอยู่กับลูกที่จังหวัดพิษณุโลก  โดยเช่าหอเล็กๆข้างมหาวิทยาลัยอยู่กับแม่สองคน  แม่ของเธอก็เปิดร้านขายของเล็กๆอยู่ที่นั่นเอง     
อารีก็ไม่ได้นิ่งดูดายช่วยแม่ทำงานต่างๆ มากมาย  ไม่ว่าจะรับของมาขาย  ทำธุรกิจเล็กๆ เธอไม่อายที่จะบอกใครๆว่าเธอเป็นลูกแม่ค้า  เธอไม่เคยรู้สึกน้อยใจในโชคชะตาชีวิตที่กำหนดมาให้เป็นเช่นนี้                           หลังจากนั้นไม่นานเธอก็ได้ทำงานอยู่อย่างหนึ่งนั่นก็คือเป็นครูฝึกสอนตามโรงเรียนต่างๆ โดยได้คำชวนจากรุ่นพี่ที่รู้จักกัน  เธอได้เงินเป็นค่าตอบแทน สอนแค่ เสาร์ อาทิตย์ เท่านั้น โดยเดินทางไปตามโรงเรียนทั้งในจังหวัดและจ่างจังหวัดแล้วแต่ใครจ้างให้เธอไป เธอมีความสุขมากกับการใช้ชีวิตในตอนนี้เพราะเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย  ได้เลี้ยงดูแม่อันเป็นที่รักตามที่ตั้งใจไว้                       ตอนนี้ชีวิตของเธอและผู้เป็นแม่นั้นมีความสุขมาก   เงินก็พอใช้มากกว่าเดิมเพราะทั้ง 2 คนช่วยกันทำมาหากิน  ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคที่มีอยู่ร่วมกันฝ่าฟันไปด้วยกันจนสำเร็จ
สรุป : ความยากลำบากในตอนเด็กนั้นหลายๆ คนอาจจะคิดว่าเป็นอุปสรรคที่ยากจะแก้ไข  อาจจะคิดว่าทำไมชีวิตเราถึงต้องเกิดมาเป็นแบบนี้ด้วย  ทำไมไม่เป็นอย่างคนอื่นเขา  แต่ถ้าเรามองดีๆ ในทางกลับกันอุปสรรคที่เกิดขึ้นกับเรานั้นเราอย่าไปคิดว่าทำไมมันถึงได้เป็นเช่นนี้ อย่างน้อยอุปสรรคเหล่านี้ก็ได้สอนให้เราเข้มแข็ง  เป็นคนที่รู้จักแก้ปัญหา  ต่อสู้ชีวิต  และเมื่อเราสบายแล้วจะได้มองย้อนกลับไปว่าเมื่อก่อนเราเคยลำบากอย่างไร  กว่าเราจะมาถึงวันนี้ได้ 








นางสาว เต็มศิริ   วัฒนศาล  541122814
คณะครุศาสตร์โปรแกรมวิชาภาษาไทย ห้อง 28