เรื่องสั้น เรื่องสายลมที่หวังดี นางสาวเสาวภา นายอง ครุศาสตร์ภาษาไทย ชั้นปีที่2

เรื่องสั้น เรื่องสายลมที่หวังดี
โครงเรื่อง
แผ่นเสียงดังขึ้นมาภายในซอยหมู่บ้าน เสียงอันอ่อนหวานละมุนละไมชวนให้คนที่ฟังเคลิ้มไปตามๆกันแก้วฝืนใจที่จะฝึกซ้อมไวโอลินตามที่เธอฝันอยากเป็น นักดนตรีระดับโลก ในหัวอันหนักอึ้งตัวรุมร้อนเพราะพิษไข้เสียงผู้เป็นแม่บ่น ? แก้วกินข้าวเสร็จแล้วไปกินยาด้วยลูก ?
ยังมิวายให้แก้วไปนอนพักผ่อน แต่โดยนิสัยน่ารักดื้อหน่อยๆทำให้เธอชอบขัดใจแม่ แก้วฝืนใจซ้อมเปียโนต่อไปโดยไม่ได้คิดจุกมุ่งหมายอะไรขอแค่ได้เล่นเปียโนที่เพราะที่สุดให้คนทั้งโลกได้ฟัง แก้วเดินออกจากไปพร้อมกับไวโอลินตัวโปรดเพื่อที่จะหาที่สงบมาฝึกฝนฝีมือตนเอง เธอเดินไปเรื่อยๆเหมือนไร้จุดหมาย ท่ามกลางสายลมที่พลิ้วไหวรอบตัวใบไม้ปลิวว่อน ในขณะที่แก้วกำลังคิดอะไรไปเพลินมีเสียงที่พลัดมาจากสายลมเสียงหนึ่งดังขึ้นมาว่า ? ถ้าไม่ฝึกฝนแล้วจะไปต่อไหวหรือ พยายามเท่านั้นจึงจะได้มา ? แก้วเอะใจ ได้ยินเสียงนี้พูดขึ้นมาพร้อมกับเสียงเพลงที่สีด้วยไวโอลินอันไพเราะเพราะพริ้งแก้วไม่เคยได้ยินเสียง ไวโอลินที่ไหนเพราะเท่ากับเสียงที่มาตามสายลมนี้แม้แต่เสียงเพลงที่เธอเล่นยังไม่ไพเราะเท่าเสียงที่มากับสายลมนี้เลย
แก้วเดินไปตามเสียงนั้นแล้วเสียงนั้นกลับค่อยๆหายไป เสียงนั้นเงียบไปแก้วจึงเดินกลับบ้านแล้วคิดถึงคำพูดนั้นที่มาจากสายลมนั้น โดยเธอไม่รู้เลยว่าเสียงนั้นคือเสียงชายคนหนึ่งที่เขาเคยเห็นแก้วเล่นไวโอลินแต่เขาเห็นความท้อใจและความผิดหวังของแก้วเขาจึงพูดและให้กำลังใจแก้วให้นึกคิดโดยที่แสดงตัวออกมา และคอยให้กำลังใจไปพร้อมกับเสียงเพลงตามสายลมโดยที่อีกฝ่ายหนึ่งไม่รู้ตัวแต่ก็ทำให้เขากลับอมยิ้มได้โดยไม่หวังให้แก้วได้เห็นตัวตนที่แท้จริงของเขา
แก้วคิดคำพูดนี้วกวนไปมาในสมอง และเธอตั้งใจพยายามลงมือฝึกฝนไวโอลินให้มีเสียงไพเราะและน่าชวนหลงให้ผู้คนได้ฟังและปลื้มใจในตัวเธอ เธอฝึกฝนตนเองอยู่ทุกวันทุกเวลา โดยที่มีสายตาอีกคู่หนึ่งยังจับจ้องเธออยู่โดยที่เธอไม่รู้ตัว และแล้ววันที่รอคอยก็มาถึงแก้วได้สมัครแข่งขันไวโอลินที่เธอตั้งใจและเต็มที่กับมันมาก แก้วคิดในใจอยู่เสมอ ? ฉันต้องทำให้ได้ ฉันต้องทำให้ได้ ? เธอเดินเข้าห้องแข่งขันเธอถึงคนพุดที่มากับสายลมนั้นอยู่เสมอจากนั้นเธอบรรเลงเพลงไวโอลินปล่อยอารมณ์และความรู้สึกไปพร้อมกับเสียงเพลงของไวโอลินที่เธอเล่นชวนให้กรรมการและผู้คนที่เข้ามาชมต้องอึ้งและตลึงในการเล่นไวโอลินครั้งนี้ของเธอ เธอปลื้มใจมากและดีใจมากที่ทำให้ผลงานของตนเองออกมาอย่างมีประสิทธิภาพและทุกคนมีความสุขที่ได้ยินเสียงเพลงของเธอ และแล้ววินาทีการประกาศผลผู้ที่เข้ารอบชนะการประกวดระดับสากลก็เข้ามาถึงแล้ว แก้วตื่นเต้นมากและคิดอยู่เสมอว่าต้องทำได้ ฉันต้องทำได้ ฉันต้องได้เป็นนักดนตรีของโลก และแล้วอารมณ์ที่ต้องยืนอยู่เวทีกับคู่แข่งก็กลับมาอีกครั้งในชีวิตของแก้ว และแก้วก็ได้เข้ารอบสามคนสุดท้ายจากนั้นคณะกรรมการก็ประกาศผู้ที่ได้รับชื่อ นักดนตรีระดับโลกขึ้นมา ใจแก้วสั่นระรัวและตื่นเต้นมาก แล้วชื้อของแก้วก็ได้ประกาศให้ผู้คนได้รับรู้แก้วรู้สึกดีใจมากและตื้นตันมาก น้ำตาแก้วไหลออกมาอย่างปลาบปลื้ม แล้วเขาพูดขึ้นในใจ ฉันทำได้แล้ว ฉันได้เป็นนักดนตรีที่ทุกคนยอมรับแล้ว แก้วดีใจอย่าบอกไม่ถูกดีใจทุกอย่าง เธอคิดขอบคุณคำพูดที่มากับสายลมและเสียงเพลงวันนั้นที่ทำให้เธอมีวันนี้ หลังจากที่การประกวดเสร็จสิ้นลงแก้วได้เดินทางกลับบ้าน และเธอได้ยินเสียงเพลงที่มาจากเสียงไวโอลินท้ายซอยบ้านของเธอ เธอเดินไปเรื่อยๆและเธอคุ้นกับเสียงเพลงนี้มากและคิดว่าใช่แล้วต้องเป็นเสียงผู้ชายคนนั้นแน่เลยที่พูดให้เธอมีกำลังใจในการฝึกซ้อมวันนี้ แก้วเดินไปเรื่อยและก็ได้พบกับเสียงเพลงอันน่าละมุนไพเราะพร้อมกับเจ้าไวโอลินนั้น โดยที่อีกฝ่ายยังไม่ทันตั้งตัวและไม่รู้เลยว่าแก้วได้มาพบเจอเขาแล้ว แก้วพูดออกไปว่า ? เสียงเพลงนี้ไพเราะน่ะ ขอบใจน่ะที่ทำให้ฉันมีวันนี้ กล้าที่จะเผชิญหน้ากับปัญหา และตั้งใจฝึกฝนสิ่งที่ชอบให้มีความสุขได้ ? คนฟังนั่งอมยิ้มทำตัวไม่ถูกเลย เขาตอบกลับมาแบบอายๆ ? ไม่เป็นไรนะ ฉันแค่ต้องการให้เธอได้ทำตามฝันแล้วทำให้แธอมีความสุข ? แก้วทำตังไม่ถูกยิ้มอายๆแบบเก็บอาการ แก้วถามชื่อเขาขึ้นมา ? แล้วนายชื่อไรน่ะ เราแก้วน่ะ ? เขาตอบกลับมาว่า ? เราชื่อไข่ตุ๋นนะ บ้านอยู่ซอยเดียวกับเธอนั่นแหละ ? แก้วได้ชวนไข่ตุ๋นเล่นไวโอลินไปพร้อมกัน โดยผ่านสายลมที่พลิ้วไหวทำให้บรรยากาศรอบข้างอบอุ่นหอมกรุ่นไปด้วยเสียงเพลงที่ขับขานจากฝีมือของเธอและเขา สายลมที่หวังดีทำให้ความฝันของใครบางคนได้จุดประกายขึ้น
ตัวละคร
แก้ว
ไข่ตุ๋น
แม่
คณะกรรมการ
ผู้ชม
ฉาก
ฉากอยู่ในบ้านขณะที่แก้วกำลังเล่นไวโอลิน
ฉากซอยในหมู่บ้าน
ที่ประกวดการแข่งขัน
ข้อคิด
ข้อคิดในเรื่องนี้คือการที่เราจะทำอะไรต้องทำให้เต็มที่ไปกับมัน แล้วเราจะมีความสุขเอาคำสบประมาทนั้นมาเป็นจุดเปลี่ยนของชีวิต
นางสาวเสาวภา นายอง ครุศาสตร์ภาษาไทย ชั้นปีที่2 มหาวิทยาลัยราชภัฎกำแพงเพชร

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เรื่องสั้น เรื่องสายลมที่หวังดี นางสาวเสาวภา นายอง ครุศาสตร์ภาษาไทย ชั้นปีที่2 (อ่าน 4446 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้