จดหมายเหตุวัฒนธรรมกำแพงเพชร โดย อาจารย์สันติ อภัยราช

หมวดหมู่ทั่วไป => จดหมายเหตุวัฒนธรรมกำแพงเพชร => ข้อความที่เริ่มโดย: apairach ที่ สิงหาคม 26, 2012, 07:56:22 pm



หัวข้อ: หนึ่งชีวิตมีค่าแค่กะละมังใบเดียว โดย นางสาววรางคนา ด้วงทอง โปรแกรมวิชาภาษาไทย
เริ่มหัวข้อโดย: apairach ที่ สิงหาคม 26, 2012, 07:56:22 pm
หนึ่งชีวิตมีค่าแค่กะละมังใบเดียว
   มีผู้ชายคนหนึ่งเขาเลี้ยงสุนัขไว้หนึ่งตัว สุนัขตัวนี้เป็นสุนัขพันธุ์ธรรมดาที่เขาเก็บมาเลี้ยงจากข้างถนน สุนัขตัวนี้มีลำตัวสีขาวและมีหูสีดำ เขาเลยให้ชื่อมันว่า ?แพนด้า? มันเติบโตขึ้นมาท่ามกลางความรัก ความเอาใจใส่จากเจ้าของ มันซื่อสัตย์ ฉลาดและเชื่อฟังเจ้าของของมันเป็นอย่างยิ่ง มันถูกเลี้ยงให้กินอาหารอย่างดีจนมันอ้วนท้วนสมบูรณ์ จนกระทั่งวันหนึ่ง เจ้าของมีงานที่จะต้องไปทำที่ต่างประเทศ จึงสั่งกับเจ้าแพนด้าว่าให้ดูแลบ้านให้ดีๆ เมื่อเจ้าของไม่อยู่บ้านแพนด้าจึงต้องทำหน้าที่ดูแลบ้านแทนเจ้าของ คืนหนึ่งขณะที่เจ้าแพนด้ากำลังนอนอยู่หน้าบ้าน ก็ได้ยินเสียงคนพูดคุยกันอยู่หลังบ้าน เจ้าแพนด้ารู้ว่าต้องเป็นขโมยที่จะเข้ามาขโมยของในบ้านแน่ๆ จึงวิ่งไปหลังบ้านและไล่เห่าขโมย ทำให้ขโมยกลัวจนวิ่งหนีไป เมื่อเจ้าของกลับมาจึงได้ทราบเรื่องราวทั้งหมดจากเพื่อนบ้าน จึงได้กล่าวชมเจ้าแพนด้า เย็นวันหนึ่งไม่รู้ว่าโชคชะตาเล่นตลกอะไรกับเขา บริษัทที่เขาทำงานอยู่ได้ล้มละลาย แถมบริษัทของเขายังโยนความผิดและหนี้สินทั้งหมดให้เขารับผิดชอบเพียงคนเดียว เขารู้สึกเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นจนไม่เป็นอันทำอะไร และเขาก็ได้ละเลยหน้าที่ที่ต้องเลี้ยงดูแพนด้าสุนัขที่เขาเลี้ยงไว้ ทำให้แพนด้าผอมโซอย่างเห็นได้ชัด แต่เจ้าแพนด้าก็ไม่เคยคิดที่จะไปหาเจ้านายใหม่ มันก็ได้แต่เฝ้ามองดูเจ้าของที่มันรักด้วยความเป็นห่วง เจ้าของคิดว่าตัวเองคงจะไม่มีปัญญาที่จะเลี้ยงเจ้าแพนด้าอีกต่อไป จึงคิดที่จะเอาเจ้าแพนด้าไปปล่อยที่วัด แต่บังเอิญในขณะที่เขาคิดอยู่นั้นก็ได้มีรถคันหนึ่งผ่านมา บนหลังคารถคันนี้เต็มไปด้วยกะละมัง และคนขับรถยังประกาศบอกว่า ?กะละมังแลกหมา กะละมังแลกหมา? เจ้าของจึงโบกมือให้รถจอด และบอกกับคนขับรถว่าจะแลกหมาตัวนี้ คนขับรถลงมาแล้วอุ้มเจ้าแพนด้าขึ้นรถไป เมื่อรถเคลื่อนที่จากไป เขาก็คิดได้ว่าหนึ่งชีวิตที่เราไม่รู้ว่าต้องโดนอะไรมั่ง แลกได้แค่กะละมังราคาถูกๆเพียงใบเดียว จะไปเทียบอะไรกับชีวิตหมาตัวหนึ่ง เขาเองก็ไม่รู้ว่าชีวิตที่แลกไป จะเอาไปไหน เอาไปทำอะไร แล้วถ้ามันต้องตายกับการที่เจ้าของแลกชีวิตของมันกับกะละมังใบเดียว และเพียงเพราะเหตุผลที่คิดว่าตนเองไม่มีเงิน ไม่มีปัญญาที่จะเลี้ยงสุนัขตัวนี้ มันคงเสียใจมาก และความผูกพันระหว่างสุนัขกับเจ้าของก็คงหายไปด้วย ค่าของชีวิตแม้จะเป็นสัตว์แต่ว่ามันมีค่ามากมายกว่ากะละมังราคาถูกเพียงหนึ่งใบ
                     นางสาววรางคนา  ด้วงทอง  ๕๔๑๑๒๒๘๑๖
                         คณะครุศาสตร์ โปรแกรมวิชาภาษาไทย
                         มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร



หัวข้อ: Re: หนึ่งชีวิตมีค่าแค่กะละมังใบเดียว โดย นางสาววรางคนา ด้วงทอง โปรแกรมวิชาภาษาไทย
เริ่มหัวข้อโดย: apairach ที่ สิงหาคม 26, 2012, 08:47:32 pm
โครงเรื่องดี ขาดบทสนทนา และรายละเอียดของเรื่อง สั้นไปนิดหนึ่ง ให้ ๗ คะแนน