จดหมายเหตุวัฒนธรรมกำแพงเพชร โดย อาจารย์สันติ อภัยราช

หมวดหมู่ทั่วไป => จดหมายเหตุวัฒนธรรมกำแพงเพชร => ข้อความที่เริ่มโดย: apairach ที่ พฤศจิกายน 13, 2016, 04:46:00 pm



หัวข้อ: คุณวาสนา ยุทธชุม ชื่นชม อ.สันติ อภัยราช ในสโมสรฝึกการพูดกำแพงเพชร
เริ่มหัวข้อโดย: apairach ที่ พฤศจิกายน 13, 2016, 04:46:00 pm
เขียนถึงครูในฐานะลูกศิษย์ที่ สโมสรฝึกการพูดกำแพงเพชร

ดิฉัน นางสาววาสนา ยุทธชุม (วาส) สมาชิกสโมสรฝึกการพูดกำแพงเพชร หากการเขียนถึงครูครั้งนี้จะเป็นข้อความถึงครูแบบอย่างที่ดีและเสียสละดิฉันขอเขียนให้ครูคนหนึ่งที่เป็นครูที่ขึ้นชื่อว่า นักปราชญ์ท้องถิ่นแห่งเมืองกำแพงเพชร ครูสันติ อภัยราช ท่านเป็นแบบอย่างทีดีให้กับดิฉันหลายๆ อย่างไม่ว่าจะเป็น ความเสียสละ ความอดทน ความมีเมตตาต่อผู้อื่น 3 ข้อนี้เป็นเพียงเศษเซี่ยวแบบอย่างที่ดิฉันจะพูดถึง
แบบอย่างความเสียสละและอดทน ทุกวันพุธ เวลา 20.00 – 22.00 คือเวลาที่เรานัดพบกันที่สโมสรฝึกการพูดกำแพงเพชร ห้องประชุมสงฆ์ วัดคูยาง (พระอารามหลวง) ครูจะมานั่งรอสมาชิกถึงแม้ว่าตารางงานท่านจะหนัก จะไกลแค่ไหนครูก็จะกลับมาไม่เคยขาด ครูเคยพูดอยู่บ่อยครั้งว่า “การเข้ามาในสโมสรฝึกการพูดกำแพงเพชร เราไม่ได้ใช้เงินเพื่อชื้อความรู้ แต่เราต้องใช้ใจเพื่อมาเรียนรู้” ประโยคนี้ทำให้ดิฉันเข้าใจว่าตราบใดที่สโมสรฝึกการพูดกำแพงเพชรยังอยู่ ยังมีผู้เข้าเรียนอยู่ ครูก็จะมาเพราะครูรู้ดีว่าคนที่มา คือ “มาด้วยใจ”
แบบอย่างความมีเมตตาและเข้าใจผู้อื่น ครูผู้ไม่เคยร้องขอ ข้อนี้ดิฉันสัมผัสได้ถึงความเข้าใจที่ครูมีต่อผู้อื่น ข้อนี้ในทุกๆ กิจกรรมสโมสรฝึกการพูดครูจะเป็นหัวเรื่องใหญ่ในการขับเคลื่อนในการทำงานทุกครั้ง ดิฉันเคยได้ยินครูพูดเสมอว่า “ทุกคนควรได้รับบทบาทหน้าที่ ทำงานที่รักและตัวเองถนัดงานนั้นจะออกมาดีเสมอ” เพราะทุกกิจกรรมของสโมสรฝึกการพูดที่เราทำมีเป้าหมายเดียวกันคือ “ออกมาดีที่สุดและต้องวิเศษที่สุด”
หน้าที่สุดท้ายในแต่ละวันของครูกับสโมสรฝึกการพูด คือการเป็นผู้วิจารณ์ทั่วไปเป็นช่วงที่ผู้ฝึกพูดทุกท่านรอคอยรวมถึงดิฉันด้วย เพราะเป็นช่วงเวลาตัดสินว่าการพูดในวันนี้ของเราเป็นยังไง? ผ่าน หรือไม่ผ่าน ดิฉันรู้สึกว่าการวิจารณ์ทุกครั้งคือแรงผลักดันให้ดิฉันสู้ต่อ เพราะการวิจารณ์ของครูสันติ อภัยราช ท่านวิจารณ์ด้วยความจริงใจ ให้กำลังใจ ให้ข้อเสนอแนะคำแนะนำที่ตรงไปตรงมา ถึงแม้ในการพูดแต่ละครั้งผู้ฝึกพูดจะผ่านหรือไม่ผ่านก็ตาม แต่สุดท้ายครูจะย้ำคำว่า “ต้องมาฝึก”
เรื่องที่เล่าข้างต้นคือข้อความที่ดิฉันบรรจงเขียนความรู้สึกจากใจถึงครูผู้เป็นแบบอย่างและเสียสละอุทิศตนเพื่อคนอื่นอย่างแท้จริง เพราะทุกกระทำและคำพูด คือแรงบันดาลใจให้ดิฉันพัฒนาตัวเองเพื่อคนอื่นต่อไปเช่นกัน “ศิษย์ได้ดี เพราะมีครู”
ด้วยรักและเคารพ
 วาสนา ยุทธชุม